طنز. دزدی

جمعه 92/5/25 — azadnagar - نظر بدهید

دزدی

کهنه دزدان که ز مالِ فقرا می دزدند

نان خشکیده ز انبان گدا می دزدند

رحم بر عاجز و افتاده ندارند روا

از کران سمعک و از کور عصا می دزدند

چه به صبح و چه به شام و چه به کوفه چه به شام

غرض، اندر همه وقت و همه جا می دزدند

راءفت و رحم کجا آید از آن قوم دنی

که ز افتاده بیمار دوا می دزدند

جراءت سرقت اموال بزرگان نکنند

کُلَه و کفش ز هر بی سر و پا می دزدند

هر کجا رزق کسان در کف ایشان افتد

قند از چایی و روغت زِ غذا می دزدند

گر حنا بسته ببینند به گرمابه تو را

از سر ریش و سبیل تو حنا می دزدند

دو سه شب پیش گر از کیسه ما دزدیدند

دو سه روز دگر از جیب شما می دزدند

پول دزدند گر از کیسه ما چیزی نیست

عقل هم پا چو دهد از سرِ ما می دزدند

بهر خاگینه و کوکوی خود این مفت خوران

زرده از بیضه مرغان هوا می دزدند

عمر دزدان چقدر نیز دراز است امشب

مگر از خضر نبی آب بقا می دزدند

ماتم از این که اگر کیسه مخلوق تهی ست

دزدها این همه ثروت ز کجا می دزدند؟